Hakone (Hakone Machi)
Hakone (Japans: 箱根町, -machi) is een stad op het Japanse eiland Honshū in de prefectuur Kanagawa. Ze ligt op een 100-tal km verwijderd van Tokio. Hakone ligt in het voorgebergte van de Fuji, in het midden van het Fuji-Hakone-Izu-Nationale Park. Nabij ligt het door bergen omringde Ashi-meer.
De oude grensplaats Hakone op de historische Tōkaidō markeert de overgang van de regio Kansai (letterlijk: „ten westen van de grens“) naar de regio Kantō (letterlijk: „ten oosten van de grens“).
In Hakone bevindt zich het bekende Shinto-schrijn van Hakone, waarvan voor het eerst in de Heianperiode (794–1185) melding werd gemaakt. Na de slag bij Ishibashiyama in het nabijgelegen Manazuru kwam de regio rond Hakone zoals de rest van de provincie Sagami tijdens de Sengoku-periode (1477–1573) onder de controle van de Late Hōjō van Odawara.
Tijdens de Edo-periode (1603–1868) was Hakone een poststation aan de verbindingsweg Tōkaidō tussen Edo (het huidige Tokio) en Kyōto en officiële grenspost tussen de regio's Kantō en Kansai.
Hier werden onder het Tokugawa Shōgunaat alle reizigers op de Tōkaidō gecontroleerd op hun reisvergunningen en hun bagage. Het was onder andere verboden wapens en vrouwen te vervoeren. Reeds toen was de omgeving zeer bekend voor zijn heetwaterbronnen (Onsen).
Na de Meiji-restauratie werd Hakone een deel van de kortstondige prefectuur Ashigara, waarna in augustus 1876 Hakone werd toegewezen aan de prefectuur Kanagawa. In 1889 kreeg Hakone de titel van stad. In die periode liet de keizerlijke familie een villa bouwen aan de rand van het Ashi-meer. Op 1 januari 1954 werden de dorpen Motohakone en Ashinoyu toegevoegd. Op 30 september 1956 kreeg Hakone zijn huidige vorm met de aanhechting van de stad Yumoto en de dorpen Onsen (Gora), Miyagino en Sengokuhara.
De oude grensplaats Hakone op de historische Tōkaidō markeert de overgang van de regio Kansai (letterlijk: „ten westen van de grens“) naar de regio Kantō (letterlijk: „ten oosten van de grens“).
In Hakone bevindt zich het bekende Shinto-schrijn van Hakone, waarvan voor het eerst in de Heianperiode (794–1185) melding werd gemaakt. Na de slag bij Ishibashiyama in het nabijgelegen Manazuru kwam de regio rond Hakone zoals de rest van de provincie Sagami tijdens de Sengoku-periode (1477–1573) onder de controle van de Late Hōjō van Odawara.
Tijdens de Edo-periode (1603–1868) was Hakone een poststation aan de verbindingsweg Tōkaidō tussen Edo (het huidige Tokio) en Kyōto en officiële grenspost tussen de regio's Kantō en Kansai.
Hier werden onder het Tokugawa Shōgunaat alle reizigers op de Tōkaidō gecontroleerd op hun reisvergunningen en hun bagage. Het was onder andere verboden wapens en vrouwen te vervoeren. Reeds toen was de omgeving zeer bekend voor zijn heetwaterbronnen (Onsen).
Na de Meiji-restauratie werd Hakone een deel van de kortstondige prefectuur Ashigara, waarna in augustus 1876 Hakone werd toegewezen aan de prefectuur Kanagawa. In 1889 kreeg Hakone de titel van stad. In die periode liet de keizerlijke familie een villa bouwen aan de rand van het Ashi-meer. Op 1 januari 1954 werden de dorpen Motohakone en Ashinoyu toegevoegd. Op 30 september 1956 kreeg Hakone zijn huidige vorm met de aanhechting van de stad Yumoto en de dorpen Onsen (Gora), Miyagino en Sengokuhara.
Kaart (cartografie) - Hakone (Hakone Machi)
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - Japan
 |
 |
| Vlag van Japan | |
Japan werd al in het laatpaleolithicum bewoond, maar de hedendaagse bevolking stamt grotendeels af van de Yayoicultuur die vanaf de 3e eeuw v.Chr. door migranten van het vasteland werd gesticht. De Japanse rijken en stammen vergroeiden steeds verder met elkaar en werden daarbij sterk beïnvloed door de Chinese beschaving. Onder het militaire bewind van de shoguns, die vanaf 1184 feitelijk de leiding hadden, trok Japan zich vanaf de 17e eeuw echter steeds verder terug in een internationaal isolement. Het keerpunt kwam met de val van het shogunaat en de Meiji-restauratie in 1869, die de macht van de Japanse keizer in ere herstelde en een periode van modernisering inluidde. Door snelle industrialisatie en militair machtsvertoon in Oost-Azië groeide het Japans Keizerrijk in korte tijd uit tot een wereldmacht. Het moest zijn veroverde gebieden na de overgave in 1945 weer inleveren, maar tijdens en vooral na een korte Amerikaanse bezetting (die duurde van 1945 tot 1952) herstelde de Japanse economie zich razendsnel.
Valuta / Taal
| ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
|---|---|---|---|
| JPY | Japanse yen (Japanese yen) | ¥ | 0 |
| ISO | Taal |
|---|---|
| JA | Japans (Japanese language) |
